سفرنامه حسین و شهرزاد - تور اروپا 11 روزه: پرتغال (لیسبون)، ایتالیا (میلان/ونیز/کومو)، سوئیس (لوگانو)، اتریش (وین) - بخش دوم " ایتالیا - میلان، ونیز، کومو / سوئیس - لوگانو "

من حسین حسین خانی هستم و این وبلاگ را برای به اشتراک گذاشتن تجربیاتم به عنوان یک عضو کوچک صنعت و توریسم ایران طراحی کردم.

سفرهای اروپایی را با سفر 10 روزه ایتالیا (رم)، فرانسه (پاریس)، اسپانیا (بارسلون)، در اردیبهشت 94 آغاز کردم. که در آینده نزدیک در مورد تجربیات این سفر هم باهاتون صحبت میکنم.

و اما ادامه ی سفرنامه تور 11 روزه  پرتغال (لیسبون)، ایتالیا (میلان/ونیز/کومو)، سوئیس (لوگانو)، اتریش (وین) من رو با سفر به میلان (ایتالیا) مطالعه کنید...

روز پنجم: ( 22 سپتامبر / 1 مهر )

قبلا از تهران، پرواز 6:20 صبح Tap Air، لیسبون (پرتغال) به میلان (ایتالیا) را رزرو کرده بودم؛ از آپشن های پرواز ما، امکان همراه داشتن بار بود (بعضی از پرواز های اروپایی و کشور های دیگر، بدون مجوز بار می باشند، که باید حتما، هنگام خرید بلیط، به این مورد دقت شود.). پرواز ما آپشن پذیرایی داخل هواپیما هم داشت، که با 100 یورو از تهران رزرو کرده بودم. به طور کلی پرواز خیلی خوب و راحتی بود، شرکت Tap Air هواپیمایی ملی کشور پرتغال محسوب می شود. خلاصه بعد از 2 ساعت و 45 دقیقه پرواز، ساعت 9:15 دقیقه به فرودگاه Malpensa (مالپنسا) شهر میلان رسیدیم. فرودگاه Malpensa (مالپنسا) میلان، بزرگترین فرودگاه شمال ایتالیا است. در سال 2015، بیست و نهمین فرودگاه شلوغ اروپا با جابجایی 18,582,043 نفر طی یک سال شد. و از هاب های کارگوهای تجاری در دنیا محسوب می شود.

میلان یک شهر تجاری و توریستی ایتالیایی است، سیستم حمل و نقل شهری بسیار مدرن و خوب و قابل قبولی داره، بخصوص متروی اونجا، برخلاف سایر کشورهای اروپایی که عموما قطارها و ایستگاه های قدیمی دارند، بسیار مدرن و تمیزه، و خیلی خوب به اکثر نقاط شهر سرویس دهی میکنه. قیمت بلیط مترو یک طرفه، حدود 1.9 یورو و بلیط دوروزه مترو حدود 16 یورو بود، که میشد از تراموا و اتوبوس هم با همون بلیط استفاده کرد.

میلان شهر مد و فشن، و مرکز اصلی مد و فشن ایتالیاست. معروفترین شرکت های مد و فشن جهان مانند: آرمانی (Armani)، ورساچه (Versace)، دولچه گابانا(Dolce & Gabbana)، میو میو (Miu Miu) و... همچنین کمپانی معروف ری بن (Ray Ban) در میلان وجود دارند. میلان در کنار پاریس، توکیو و نیویورک به عنوان پایتخت مد در جهان مطرح شده. البته رم و فلورانس هم در زمینه مد فعالیت دارن، ولی این میلان هست، که به عنوان شهر مد ایتالیا شناخته شده است.

نزدیک ترین ایستگاه مترو به هتل Nasco ما در میلان، ایستگاه Domodossola (دوموداسولا) بود، که میشد، به اون وسیله هم پیاده و هم با تراموا، به هتل رفت و آمد کرد. خط شماره 19 و 1 تراموا، از جلوی هتل ما عبور میکرد، که با خط 1 میتونستیم از آرک (Arc) معروف میلان هم بازدید کنیم.

ظهر بعد از کمی استراحت درهتل Nasco میلان (ایتالیا) با کمی قدم زدن در اطراف، رستورانی شلوغ پیدا کردیم و 2 تا پیتزا با نوشیدنی خریدیم، که کلا 22 یورو شد. عصر هم با استفاده از دستگاه های داخل مترو، بلیط دوروزه خریداری کردیم و به مرکز شهر کلیسای بزرگ دومو (Duomo di Milano) رفتیم. این کلیسا محل زندگی اسقف اعظم میلان هست، و ساختش ششصد سال طول کشیده، جالبه بدونید که بعد از کلیسای سن پیترو، دومین کلیسای بزرگ ایتالیا و سومین کلیسای بزرگ جهان محسوب میشه. مقابل کلیسا پر بود از کبوتر و طراحی اون، همه رو مبهوت خودش میکرد، اونجا پاساژ زیبایی هم بود که همه ی غرفه هاش، برندهای مطرح و معروف دنیا بودند.

سپس برای بازدید از پارک Parco sempione (پارکو سیمپیونه)، Arco Della Pace (آرکو دیلا پاچه - طاق صلح) و Castello sforzesco (کستلو اسفورچسکو)، با مترو به ایستگاه Lanza Brera Piccolo Teatro (لانزا بررا پیکولو تئاترو) رفتیم.

Parco sempione (پارکو سیمپیونه)، در سال 1888 با مساحت 38.6 هکتار، در قلب تاریخی، شهر میلان تاسیس شد. معمار این پارک Emilio Alemagna (امیلیو آلمانیا)، با هدف، طراحی پانوراما که دید دو بنای مهم تاریخی، Arco Della Pace (آرکو دیلا پاچه - طاق صلح) و Castello sforzesco (کستلو اسفورچسکو)، را در بر داشته باشد، این پارک را طراحی کرد. بعده ها در این مجموعه Palace of Art (کاخ هنری) و آکواریوم عمومی میلان ساخته شد.

Arco Della Pace (آرکو دیلا پاچه - طاق صلح)، در واقع در محل دروازه ای که در قرون وسطی، محل قرار گیری دروازه ی رومی میلان، ساخته شده. در سال 1807 به دستور ناپلئون طراحی و ساخت آن شروع و بعد از اینکه امپراتوری اتریش میلان رو تصرف کرد، ساخت آن رها شد و بعدا در دوره فرانسیس دوم، تکمیل شد. این دروازه، در جهت مسیر به سمت پاریس، قرار گرفته است.

Castello sforzesco (کستلو اسفورچسکو)، قلعه ی تاریخی میلان، و یکی از بزرگترین قلعه های اروپاست، که در قرن 15 به دستور Francesco Sforza (فرانچسکو اسفورسا) دوک میلان، ساخته و در قرن 16 گسترش یافته است. اکنون این قلعه به چند موزه تقسیم شده که از جمله ی آنها، نمایشگاه کارهای نا تمام میکل آنژ، معمار و مجسمه ساز معروف ایتالیایی می باشد.

جلوی Arco Della Pace (آرکو دیلا پاچه - طاق صلح)، رستوران ها و بوفه های کوچک و بزرگ زیادی قرار دارند که با حدود 9 یورو، می تونید از اونها خوراکی خرید کنید، و مقابل اون هم ایستگاه تراموایی بود که ازون طریق، خیلی راحت به هتلمون برگشتیم.

روز ششم: ( 23 سپتامبر / 2 مهر )

برنامه ی روز ششم سفر 11 روزه پرتغال (لیسبون)، ایتالیا (میلان/ونیز/کومو)، سوییس (لوگانو)، اتریش (وین) ما، سفر به شهر رویایی ونیز Venice (ایتالیا) بود. قبلا از تهران بلیط قطار رفت و برگشت میلان - ونیز را خریداری کرده بودیم. فاصله ی میلان تا ونیز حدود 2 ساعت و 30 دقیقه با قطار طول می کشد.

ساعت 7:30 صبح، بعد از صرف صبحانه ای خوب در هتلمون در شهر میلان، با مترو به ایستگاه Central Station شهر میلان رفتیم و با لاین 9 قطار به سمت ونیز Venice (ایتالیا) حرکت کردیم. بلیط هر مسیر رفت یا برگشت برای هر نفر، حدود 35 یورو هست، که با پرداختش، از امکان سفر با قطاری بسیار راحت، و سفری دل نشین تا ونیز Venice ایتالیا، بهره مند می شوید.

بعد از رسیدن به ونیز Venice (ایتالیا)، بلافاصله کیوسک اتوبوس های دریایی گردشگری ( Hop on Hop Off های دریایی) را مشاهده می کنید. با 10 دقیقه پیاده روی بعد از خروج از ایستگاه به سمت راست حرکت کردیم و به محل سوار شدن اتوبوس ها رسیدیم و بلیط هر نفر را به مبلغ 25 یورو خریداری کردیم.

ونیز شهری در شمال ایتالیاست که همونطور که احتمال زیاد شنیدید، شهر را جزیره های کوچکی تشکیل دادند، که به وسیله ی کانال از هم جدا شدند و تردد توی اونها، با قایق انجام میشه، حتی درهای ساختمون ها، به این کانالهای آب باز میشه. کارناوال ماسک ها (از معروفترین و قدیمی ترین کارناوال های دنیا)، جشنواره فیلم ونیز و کریستال های مشهور شهر ونیز، از معروفترین چیزهایی است که هرساله میلیون ها نفر را به ونیز میکشه. معروفترین منطقه ی ونیز، میدان سن مارکو (پیازا سان مارکو) و کلیسای بزرگ سن مارکوست که محل دفن مرقس، یکی از حواریون مسیح است، دور تا دور میدون، پر است از، کافه ها و رستوران های وسوسه انگیز، که البته من به شما پیشنهاد نمیکنم اونجا غذا بخورید، چون بشدت گرونه. ما بازدید خودمون را از سن مارکو، آغاز کردیم. تا فراموش نکردم، حتما باید بدونید که در سفر به ونیز، قایق های لوکس گاندولا، را فراموش نکنید که با دریافت 80 یورو، برای نیم ساعت، در کانال های آبی ونیز شما را می گردونند، که خب تجربه ی واقعا جالبه، بخصوص دم دمای غروب، برای زوج های جوونی مثل ما، خیلی خیلی رمانتیکه. بعد از اینکه گشتی در ونیز زدیم، از لیدو، همان جزیره ی نزدیک ونیز با ساحل شنی پر آرامشش، دیدن کردیم و بعد هم به جزیره ی مورانو که محل ساخت، ظروف معروف شیشه ای ایتالیایی است (البته بیشتر به شیوه ی سنتی) سری زدیم.

همونطور که گفتم، غذا در ونیز قیمت بسیار بالایی داره، پس ما ناهارمون را، داخل کوله باخودمون برده بودیم، البته اگر به هر دلیلی، ناهارتون رو فراموش کردید ببرید و قصد این رو نداشتید که برای ناهار هزینه ی زیادی بکنید، میتونید از فروشگاه های کوچکی، که همه جای شهر یافت میشه، نون و سبزی تازه و پنیر خریداری کنید و از یه ناهار ارزان در خاص ترین شهر ایتالیا، یعنی همون ونیز بی نظیر، لذت ببرید.

عصر، حدودای ساعت 14:46 با آخرین حرکت اتوبوس دریایی، به سمت ایستگاه قطار ونیز، برای بازگشتمون به میلان (ایتالیا) حرکت کردیم و بعد از حدود 1 ساعت و 30 دقیقه، به ایستگاه قطار ونیز رسیدیم. چون هنوز وقت داشتیم، از یه فروشگاه نزدیک ایستگاه، تعدادی یادگاری کوچیک و خوش قیمت برای دوستامون خریدیم، و ساعت 17:50 به سمت میلان (ایتالیا) با قطار، راهی شدیم.

روز هفتم: ( 24 سپتامبر / 3 مهر )

 قبل از سفر، چندتا سایت بین المللی که خدمات گردشگری اروپا میدادن را چک کرده بودم، یه تور گروهی استثنایی توشون بود که نظرمو جلب کرد، تور دریاچه کومو (فاصله نیم ساعتی از میلان ایتالیا) و دریاچه لوگانو (فاصله ی نیم ساعتی از دریاچه کومو، در سوییس) که برای هرنفرمون با اتوبوس توریستی و لیدر گروه، 118 دلار بود.

بد نیست برای اون هایی که نمیدونن، یکم راجع به این دو دریاچه توضیح بدم. دریاچه کومو، که به اون لاریو هم گفته میشه، دریاچه ای هست که در شمال ایتالیا و 25 کیلومتری میلان قرار داره، و از تجمع آب های کوهستان های اطرافش به وجود اومده، این دریاچه، 47 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض داره و حداکثر عمقش، چیزی حدوده 414 متره و یکی از پربازدید ترین جاذبه های گردشگری ایتالیا به شمار میره، البته خیلی ها برای ماهی گیری میرن اونجا، میگن ماهی های خوشمزه ای داره البته ما در کومو ماهی نخوردیم. دریاچه ی لوگانو هم در کنار شهر لوگانو، نزدیک ترین شهر سوئیس به ایتالیا قرار داره، شهری که اکثر مردمش، ایتالیایی زبان هستند و به خاطر آب و هوای معتدلی که توی بهار و تابستون داره، وسطای تابستون ها فستیوال جاز و اواخر اون، فستیوال بلوز در این شهر برگزار میشه.

صبح 24 سپتامبر 2016 (3 مهر 95)، بعد از صرف صبحانه راهی میدانی شدیم که از اونجا قرار بود گردشمون را آغاز کنیم، با تراموا درب هتل سوار شدیم و دقیقا توی میدونی که قرار گذاشته بودیم، مقابل ایستگاهی که شکل هندسی خاصی هم داشت پیاده شدیم. بعد از چک کردن پاسپورت و کمی معطلی تا اینکه همگی برسن، ساعت 8:35 حرکت کردیم. گروه حدود 35 نفر، با 2 لیدر خانم بود، تقریبا از همه جا اومده بودن، آمریکا، اروپا، کانادا و آسیا.

مسیر جاده میلان به کومو بسیار زیبا بود و هرچی به کومو نزدیکتر می شدیم، جاده بسیار زیباتر و جذاب تر می شد، ولی لیدر انگلیسی زبان ما، توضیحاتی داد که ما متوجه شدیم، برنامه به این شکله که اول از لوگانو (سوئیس) میریم و بعد به کومو (ایتالیا) بر میگردیم. ساعت 10 به لوگانو رسیدیم، آب و هوا و زیبایی های منطقه لوگانو، همه بی نقص و عالی بودن. لیدرمون فروشگاه های شکلات معروف سوئیسی را بهمون نشون داد، بد نیست بدونید تو سوئیس معاملات بر مبنای فرانک انجام میشه ( 1 فرانک = 1 یورو ).

بعد از گشت و گذاری توی فروشگاه های شکلات و خرید اون همه خوردنی خوشمزه، به سمت دریاچه زیبا و حیرت انگیز لوگانو رفتیم، هرچقدر بگم بینظیر بود کم گفتم... قوهای بسیار زیبا همراه پرندگان دیگه ای مثل مرغ های ماهی خوار، همه جا بودند. در دور دست، مناظر زیبایی، در هوای اندکی مه آلود، خود نمایی میکردند و واقعا مبهوت کننده بودن. بعد از کمی دور زدن، همونطوری که لیدرمون گفته بود، حدود ساعت 11:40 به اتوبوس برگشتیم و از جاده ی دیگری، به سمت کومو (ایتالیا) رفتیم. حدود 12:30 به کومو رسیدیم و با بلیط هایی که لیدرها تهیه کرده بودن، با یه کروز دریایی، 10 دقیقه ای رفتیم و به منطقه ای بسیار زیبا از کومو که پر بود از فروشگاه ها و رستوران های زیبا، رسیدیم. بعد از اون، با پرداخت 20 یورو ناهار خوبی خوردیم و به گشت و گذار کنار دریاچه پرداختیم.

هوا در ساعت 3 عصر حدود 20 درجه بود که ما، با کل گروه به سمت گشت کروز دریایی بر روی دریاچه ی دیدنی کومو رفتیم. لیدر گفت، زودتر سوار شیم که بیشتر جاذبه ها مثل ویلای (جرج کولونی و...) و منازل بسیاری از تجار و آدم های معروف دنیا، سمت راست مسیر حرکت کشتی قابل دیدنه. بهرحال، بعضی از جاهارو، تا خود آدم نبینه، متوجه عمق حقیقت اون نمیشه، توصیه میکنم به همه که حتما اگر به میلان (ایتالیا) رفتین، از دریاچه کومو (ایتالیا) حتما سری بزنید.

خلاصه ما بعد از 2 ساعت و 30 دقیقه گشت رویایی، روی دریاچه ی کومو (ایتالیا) با اتوبوس به میلان (ایتالیا) برگشتیم. حدود ساعت 8 شب شده بود که راهی هتل Nasco خودمون در شهر میلان شدیم.